Το είδαμε και αυτό: “Η Ομοιοπαθητική αποτελεί συνολικά μια οικονομική μέθοδο θεραπείας. Το μη εξεζητημένο κόστος αγωγής και η τιμή των Ομοιοπαθητικών φαρμάκων είναι ιδιαίτερα χαμηλή, συγκριτικά με αυτή των φαρμάκων της κλασικής Ιατρικής.” Είναι αλήθεια;
Στη μεγαλύτερη αντιεμβολιαστική ομάδα στο ελληνικό facebook, είδαμε το κάτωθι:
Που μας οδήγησε στο παρακάτω άρθρο από ιστοσελίδα παιδιάτρου – ομοιοπαθητικού:
Ποια είναι η αλήθεια;
Είναι η ομοιοπαθητική μια (πιο) φθηνή “ιατρική” προσέγγιση; Στο homeopathy.gr, ότι πιο επίσημο υπάρχει στη χώρα μας για αυτή την εναλλακτική μέθοδο, διαβάζουμε:
“Το κόστος επίσκεψης σε ένα ομοιοπαθητικό γιατρό ποικίλλει. Το 2014 οι τιμές συνήθως διαμορφώνονται από 50 – 120 ευρώ ανά επίσκεψη. Η πρώτη επίσκεψη διαρκεί συνήθως περίπου 1 έως 2 ώρες, και χρεώνεται περισσότερο από τις επόμενες, οι οποίες διαρκούν λιγότερη ώρα (συνήθως 30 – 60 λεπτά) και έχουν και μικρότερο κόστος.”
Το κόστος είναι εξωφρενικά υψηλό για μια μη αποδεκτή επιστημονικά “θεραπευτική” μέθοδο. Πόσο μάλλον όταν δεν καλύπτεται από τα ασφαλιστικά ταμεία, επειδή δεν είναι αναγνωρισμένη από το ΕΣΥ.
Ομοιοπαθητικά φάρμακα
Ομοίως, τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, δε μπορούν να χαρακτηριστούν φθηνότερα των συμβατικών. Ας δούμε 3 τυχαία ομοιοπαθητικά φάρμακα και το κόστος τους, όπως τα βρήκαμε σε online φαρμακεία:
Έχουμε λοιπόν ένα αντιβηχικό φάρμακο προς 12,95, ένα τοπικό αναλγητικό – αντιφλεγμονώδες προς 7,74 και ένα αντιόξινο προς 8,01 ευρώ.
Ψάχνωντας για αντίστοιχα συμβατικά φάρμακα, βρήκαμε σιρόπι για το βήχα προς 7,32, τοπικό αναλγητικό – αντιφλεγμονώδες προς 4,14 και αντιόξινο προς 3,82 ευρώ.
Εξυπακούεται πως κανένα ομοιοπαθητικό φάρμακο δεν συνταγογραφείται και πρέπει να πληρώσετε όλο το ποσό από τη τσέπη σας, σε αντίθεση με τα κλασικά φάρμακα που εφόσον γραφτούν σε βιβλιάριο, ο ασθενής πληρώνει περίπου το 25% της αξίας.
Ακόμη πιστεύετε πως η ομοιοπαθητική είναι φθηνότερη της συμβατικής ιατρικής;
Το ομοιοπαθητικά προϊόντα παρασκευάζονται κατά κύριο λόγο από εκχυλίσματα βοτάνων και μεταλλικών στοιχείων (ενεργή ουσία). Στη συνέχεια, η ουσία αυτή διυλίζεται και δυναμοποιείται. Στη πρώτη περίπτωση, η μια απειροελάχιστη ποσότητα της ουσίας, διαλύεται σε μεγάλη ποσότητα νερού, ξανά και ξανά, ώσπου στο τέλος καθίσταται μη ανιχνεύσιμη. Τα »καλά» ομοιοπαθητικά φάρμακα, έχουν διάλυση τουλάχιστον 30C. που μεταφράζεται σε 1 μόριο ενεργής ουσίας, σε 10 εις την 60η μόρια νερού Μια απλή αναλογία, θα ήταν σαν να ρίξουμε ένα μόριο φαρμάκου σε ποσότητα νερού που ισούται με τον όγκο όλων των μορίων που απαρτίζουν το ηλιακό μας σύστημα! Υπάρχουν διαλύσεις που φτάνουν τα 400C! (Βλέπε Oscillococcinum που πωλείται πως $23 στο εξωτερικό).
Με δύο λόγια, είναι όχι μόνο εξαιρετικά ακριβά τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, αλλά και δυνητικά επικίνδυνα, διότι δεν είναι τίποτα περισσότερο από διαλύματα καθαρού νερού και χάπια ζάχαρης, κάτι που παραδέχονται και οι ίδιοι οι ομοιοπαθητικοί. Πως εξηγούν τη “δραστικότητά” τους; Την αποδίδουν στην ενεργειακή δυναμοποίηση (ουσιαστικά αναταράξεις του διαλύματος) του τελικού προϊόντος! Όχι, δε βρισκόμαστε στο Μεσαίωνα, αλλά στον δυτικό, πολιτισμένο (;) κόσμο του 21ου αιώνα.