Μια από τις γνωστότερες θεωρίες συνωμοσίας, υποστηρίζει πως τα σκοτεινά κέντρα εξουσίας, χρησιμοποιούν φθόριο στις οδοντόκρεμες και στην απολύμανση του νερού, για να κάνουν τους ανθρώπους πιο εύκολα χειραγωγήσιμους.
Αναδρομή
Οδοντόκρεμες
Το φθόριο πρωτοπροστέθηκε στις οδοντόκρεμες στα 1890. Η “Τανάγρα” (“Tanagra”), που περιείχε φθοριούχο ασβέστιο ως το δραστικό συστατικό, πωλήθηκε από την εταιρεία του Karl F. Toellner, στη Βρέμη, Γερμανία, βασισμένη στη πρώιμη εργασία του χημικού Albert Deninger. Μια ανάλογη εφεύρεση από τον Roy Cross, από το Κάνσας της Μοντάνα, αρχικά επικρίθηκε (το 1937) από την American Dental Association (ADA). Λίγα χρόνια αργότερα όμως, οι φθοριούχες οδοντόκρεμες που αναπτύχθηκαν στη δεκαετία του 1950, έλαβαν την έγκριση της ADA. Κάπου εδώ αρχίζουν και οι θεωρίες συνωμοσίας για το φθόριο.
Για να αναπτύξει την πρώτη εγκεκριμένη φθοριούχο οδοντόκρεμα από την ADA, η Procter & Gamble ξεκίνησε ένα ερευνητικό πρόγραμμα στις αρχές του 1940. Το 1950, η Procter & Gamble ανέπτυξε μια ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τον Δρ Joseph Muhler στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα για να μελετήσει τη νέα οδοντόκρεμα με φθόριο.
Το 1955, η οδοντόκρεμα Crest της Procter & Gamble, αποτέλεσε τη πρώτη κλινικά δοκιμασμένη οδοντόκρεμα που περιέχει φθόριο. Την 1η Αυγούστου 1960, η ADA ανέφερε ότι Crest έχει αποδειχθεί ότι είναι μια αποτελεσματική οδοντόκρεμα κατά των οδοντικών κοιλοτήτων και της τερηδόνας, που μπορεί να έχει σημαντικά οφέλη, όταν χρησιμοποιείται για την στοματική υγιεινή και την οδοντιατρική φροντίδα.” Η ποσότητα του φθορίου στις οδοντόκρεμες ποικίλλει από χώρα σε χώρα: οι οδοντόκρεμες στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ελλάδα, συνήθως περιέχουν περισσότερο φθόριο από ότι οι οδοντόκρεμες στις ΗΠΑ, με την οδοντόκρεμα που πωλείται στην Ελλάδα, συνήθως να περιέχει 1.450 ppm F, δηλαδή 1.450 μέρη φθορίου ανά 1.000.000 μέρη τελικού προϊόντος, ποσοστό που είναι ασφαλές για ανθρώπινη χρήση.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 76/768/EEC, επιτρέπεται στην ΕΕ η κυκλοφορία οδοντόκρεμων που περιέχουν φθόριο από 1.000 (0,22%) έως 1.500 PPM (0,312%) – [Parts Per Million – Μέρη (φθορίου) ανά Εκατομμύριο (τελικού προϊόντος)]. Οδοντόκρεμες με μεγαλύτερη περιεκτικότητα, είναι κατά κανόνα φαρμακευτικές και χορηγούνται με ιατρική συνταγή. Εξυπακούεται πως η Ελλάδα συμμορφώνεται με την εν λόγο οδηγία. Η περιεκτικότητα έως 1.500 PPM, θεωρείται ασφαλής για καθημερινή και μακροχρόνια χρήση.
Νερό
Πώς η φθορίωση έγινε μέρος της διαδικασίας απολύμανσης του νερού; Όλα ξεκίνησαν από έναν οδοντίατρο του αρχές του 20ού αιώνα τον Δρ Frederick McKay, ο οποίος ασκούσε την οδοντιατρική στο Κολοράντο, και διαπίστωσε ότι πολλοί ασθενείς του φαινόταν να έχουν καφέ δόντια. Στο Τέξας, τα καφέ δόντια ήταν τόσο διαδεδομένα που απλά ονομάζονταν “Texas Teeth”. Ο Δρ McKay πέρασε 30 χρόνια διερεύνησης της αιτίας. διαπιστώνοντας ότι οι άνθρωποι με Texas Teeth είχαν επίσης εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα οδοντικής φθοράς. Εάν είχατε καστανά δόντια, είχατε μόλις 30% πιθανότητες να έχετε κοιλότητες.
Το 1931, διαπιστώθηκε ότι το φυσικό φθορίο στο τοπικό πόσιμο νερό ήταν υπεύθυνο τόσο για τον αποχρωματισμό όσο και για την έλλειψη φθοράς. Το Τέξας και το Κολοράντο είχαν εξαιρετικά υψηλά επίπεδα φυσικού φθορίου, προκαλώντας τον αποχρωματισμό, μια κατάσταση που είναι πλέον γνωστή ως οδοντική φθορίωση, η οποία είναι ακίνδυνη. Τα χρόνια έρευνας και δοκιμών σε διάφορες πόλεις, που διεξήχθησαν από την Εθνική Υπηρεσία Υγείας, διαπίστωσαν ότι το ένα μέρος φθορίου ανά ένα εκατομμύριο μέρη νερού, ήταν το ιδανικό ποσοστό, δίνοντας την ίδια προστασία από τη φθορά και αποφεύγοντας την οδοντική φθορίωση.
Από τότε, η φθορίωση του νερού στη δημόσια ύδρευση έγινε σχετικά συνήθης πρακτική. Έχει υπάρξει ευρεία επιστημονική και ιατρική συναίνεση εδώ και δεκαετίες ότι η φθορίωση στις προαναφερόμενες τιμές, είναι το καλύτερο για την υγεία, και καμία αξιόπιστη έρευνα δεν έδειξε οποιαδήποτε ένδειξη κινδύνου.
Όπως συμβαίνει με κάθε επιστημονική καινοτομία, έτσι και η φθορίωση του νερού μπήκε στο μικροσκόπιο των συνωμοσιολόγων. Μεταξύ άλλων, ισχυρίζονται πως οι Ναζί, φθορίωναν το νερό στα στρατόπεδα συγκέντρωσης για να ελέγχουν τους κρατούμενους, αν και ποτέ δεν ανακαλύφθηκαν πειράματα Γερμανών γιατρών με αυτή την ουσία.
Εν κατακλείδι, το φθόριο στις οδοντόπαστες και στο νερό, δεν είναι μέρος κάποιας σκοτεινής συνωμοσίας στείρωσης/μείωσης/χειραγώγησης του πληθυσμού, αλλά ένα δοκιμασμένο μέτρο προφύλαξης από οδοντικές παθήσεις.
Αεροψεκασμοί, εμβόλια, γενετικά τροποποιημένες τροφές, φθόριο στο νερό κτλ κτλ. Οι συγκεκριμένες θεωρίες συνωμοσίας, υπάρχουν εδώ και αρκετές δεκαετίες. Και όμως: Οι κακοί δεν έχουν καταφέρει να πετύχουν τους σκοτεινούς σκοπούς τους.
Πηγές
https://skeptoid.com/episodes/4058
https://www.theguardian.com/commentisfree/2013/sep/19/anti-fluoride-science-australia
http://www.snopes.com/water-fluoridation-reduces-iq/
https://www.quackwatch.org/03HealthPromotion/fluoride.html
https://www.eydap.gr/TheCompany/Water/WaterPlants/
https://el.wikipedia.org/wiki/