Τις τελευταίες δεκαετίες, η Αρκτική ιδιαίτερη βιώνει θέρμανση χάρη σε ένα φαινόμενο που ονομάζεται Arctic Amplification. Η απώλεια θαλάσσιου πάγου, τα θερμότερα ωκεάνια ρεύματα και οι αυξημένες μέσες θερμοκρασίες ατμοσφαιρικών υδρατμών έχουν αυξηθεί δύο φορές πιο γρήγορα σε βόρεια γεωγραφικά πλάτη. Αυτές οι αλλαγές έχουν επίσης συνδεθεί με τους βαρύτερους χειμώνες πολύ πιο νότια, μια κατάσταση που συχνά μπερδεύει τους ανθρώπους που υποθέτουν πως η υπερθέρμανση του πλανήτη δεν είναι πραγματικότητα.
Μια έρευνα έδειξε πως οι άνω του μέσου όρου θερμοκρασίες στην Αρκτική οδηγούν σε χαμηλότερη ανάπτυξη φυτών και μειωμένη πρόσληψη διοξειδίου του άνθρακα στα οικοσυστήματα της Βόρειας Αμερικής.
Η ομάδα χρησιμοποίησε ένα σύνολο λεπτομερών μοντέλων που ονομάζονταν Coupled Model Intercomparison Project Phase 5 (CMIP5) για τον προσδιορισμό της σχέσης μεταξύ των ανωμαλιών και της πτώσης της ακαθάριστης πρωτογενούς παραγωγικότητας των φυτών, επιβεβαιώνοντας τη σχέση μεταξύ των ανώμαλων καιρικών συνθηκών στη Βόρεια Αμερική και της υπερθέρμανσης της Αρκτικής.
Με άλλα λόγια, φαίνεται ότι μια θέρμανση της Αρκτικής παράγει ψυχρότερους χειμώνες με λιγότερες βροχοπτώσεις, μειώνοντας την ικανότητα των φυτών να απορροφούν το CO2 κατά περίπου 14%.
“Αν και μιλάμε για την Αρκτική, το φαινόμενο έχει άμεσες επιπτώσεις σε αυτό που βιώνουμε σε χαμηλότερα γεωγραφικά πλάτη”, δήλωσε η Anna Michalak από το US Carnegie Institution for Scienceη Sarah Gibbens στο National Geographic.
Θα χρειαστεί περισσότερη έρευνα για να δούμε πόσο διαδεδομένο θα μπορούσε να είναι αυτό το φαινόμενο, αλλά αν ελπίζουμε ότι περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα θα κάνει αυτόματα έναν πιο πράσινο πλανήτη, είναι λίγο πιο περίπλοκο.
Είναι επίσης απίθανο να είναι μια απλή σχέση μεταξύ των θερμοκρασιών της Αρκτικής και των βορειοαμερικανικών καιρικών συνθηκών, πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζονται περισσότερα δεδομένα για την κάλυψη των υφιστάμενων μοντέλων.
Εν τω μεταξύ, η έρευνα θα μπορούσε να υποδηλώνει την ανάγκη να ληφθεί υπόψη η δημιουργία ανθεκτικών στον παγετό και την ξηρασία φυτών, ενόψει των πολύ πιο κρύων και ξηρών χειμώνων στο μέλλον.
Με νοτιότερες πολιτείες όπως η Καλιφόρνια που ήδη βιώνουν δύσκολες εποχές ξηρασίας μετά από χαμηλές χιονοπτώσεις, οι στρατηγικές διαχείρισης του νερού θα μπορούσαν να τεθούν σε εφαρμογή κατά τη διάρκεια θερμών περιόδων στην Αρκτική.
Τα εμπειρικά στοιχεία από τις δύο τελευταίες δεκαετίες αποκαλύπτουν ότι η μείωση του θαλάσσιου πάγου ήταν αρκετά μεγάλη για να ενισχύσει την αύξηση της θερμοκρασίας της Αρκτικής κατά το μεγαλύτερο μέρος του έτους. Η εμφάνιση ισχυρών κρύων θερμοκρασιών σε χαμηλότερα γεωγραφικά πλάτη ως αποτέλεσμα αυτού, αυξάνει τη πιθανότητα περαιτέρω θέρμανσης της Αρκτικής και μείωσης των πάγων.
Σύμφωνα με τη NASA, οι 10 θερμότερες χρονιές των τελευταίων 150 ετών, έχουν λάβει χώρα από το 1997 έως σήμερα. Η Εθνική Ατμοσφαιρική και Ωκεανογραφική Διοίκηση (NOAA) αναφέρει ότι οι τελευταίες δεκαετίες ήταν οι θερμότερες τουλάχιστον από το 1000 μ.Χ. Η υπερθέρμανση που έχουμε δει από τα τέλη του 19ου αιώνα είναι πρωτοφανής τα τελευταία 1.000 χρόνια.
Ένα πράγμα είναι σίγουρο – η υπερθέρμανση του πλανήτη δεν γνωρίζει σύνορα. Είμαστε όλοι μαζί σε αυτό.
Πηγές sciencealert.com – skepticalscience.com