Η θεωρία που υποστηρίζει πως η χρήση των επιταχυντών σωματιδίων, όπως αυτός του CERN, θα δημιουργήσει αργά ή γρήγορα μια τεράστια μαύρη τρύπα που θα καταπιεί τη Γη, δεν είναι κάτι καινούργιο. Έχει όμως βάση;
Το είδαμε στο thesecretrealtruth.blogspot.gr, katohika.gr κτλ.
https://www.youtube.com/watch?v=01W_AWladQw
Η συνέχεια εδώ.
Κινδυνεύουμε από τους ανεύθυνους επιστήμονες που κουτουλάνε πρωτόνια;
Ο Large Hadron Collider (LHC) είναι ο μεγαλύτερος και ισχυρότερος επιταχυντής σωματιδίων στον κόσμο. Ξεκίνησε τη λειτουργία του στις 10 Σεπτεμβρίου 2008 και παραμένει η τελευταία προσθήκη στο συγκρότημα επιταχυντών του CERN. Το LHC αποτελείται από ένα δακτύλιο 27 χιλιομέτρων με υπεραγώγιμους μαγνήτες και έναν αριθμό επιταχυντικών δομών για την τόνωση της ενέργειας των σωματιδίων κατά μήκος της διαδρομής.
Η πρώτη λειτουργία του ήταν από τον Μάρτιο του 2010 έως τις αρχές του 2013 με ενέργεια από 3,5 έως 4 τεραηλεκτρονιοβολτ (TeV) -1 TeV = 1 εκατομμύριο ηλεκτρονιοβόλτ- ανά δέσμη (7 έως 8 TeV συνολικά), περίπου 4 φορές το προηγούμενο παγκόσμιο ρεκόρ για έναν επιταχυντή. Στη συνέχεια, ο επιταχυντής αναβαθμίστηκε και επαναλειτούργησε στις αρχές του 2015, φθάνοντας τα 6,5 TeV ανά δέσμη (σύνολο 13 TeV, το σημερινό παγκόσμιο ρεκόρ). Στη γνωστή τρισδιάστατη βαρύτητα, η ελάχιστη ενέργεια μιας μικροσκοπικής μαύρης τρύπας είναι της τάξεως των 10 στη δύναμη του 19 γιγαηλεκτρονιοβόλτ (GeV). 1 GeV = 1 δισεκατομμύριο ηλεκτρονιοβόλτ.
Οι μαύρες τρύπες που υπάρχουν στο διάστημα έχουν συνεπάρει τη ανθρώπινη φαντασία καθώς είναι και μακρινές και μυστηριώδεις και συνεπάγονται δυνάμεις μεγαλύτερες από αυτές που μπορούμε να συλλάβουμε. Υπάρχει τουλάχιστον μία έρευνα, που πρότεινε ότι πολύ μικροσκοπικές μαύρες τρύπες μπορούν μπορεί να δημιουργηθούν ακόμη και από τη σύγρκουση υποατομικών σωματιδίων σε επιταχυντές όπως ο LHC. Οι ερευνητές δημιούργησαν μοντέλα για να κατανοήσουν τι συμβαίνει όταν τα σωματίδια συγκρούονται, τι μπορεί να χρειαστεί για να δημιουργηθεί μια μικροσκοπική μαύρη τρύπα και την πιθανότητα να μπορέσουν όντως να το πετύχουν.
Οι ερευνητές γνωρίζουν ότι είναι θεωρητικά δυνατό να δημιουργηθούν μαύρες τρύπες εξαιτίας της Θεωρίας της Σχετικότητας του Αϊνστάιν – ιδιαίτερα το τμήμα που περιγράφει τη σχέση μεταξύ ενέργειας και αύξησης της ταχύτητας ενός σωματιδίου που προκαλεί επίσης αύξηση της μάζας του. Το θεωρητικό μοντέλο όντως προβλέπει αυτή τη δυνατότητα (δλδ τη δημιουργία μικροσκοπικής μαύρης τρύπας) και μάλιστα με 2,4 φορές λιγότερη ενέργεια από ό, τι πιστευόταν μέχρι τότε. Στη πράξη όμως, θα απαιτούσε δισεκατομμύρια φορές περισσότερη ενέργεια από ό, τι ακόμη και ο LHC είναι σε θέση να παράγει. Επίσης, ακόμα κι αν μπορούσαν να δημιουργήσουν μια τέτοια μαύρη τρύπα, θα εξαφανίζονταν τόσο γρήγορα όσο εμφανίστηκαν, λόγω της ακτινοβολίας Hawking.
Αυτές οι κβαντικές μικροσκοπικές μαύρες τρύπες, ακόμη και αν ήταν δυνατόν να δημιουργηθούν, θα “εξατμίζονταν” αμέσως. Συγκριτικά, οι κοσμικές ακτίνες που χτυπούν τη Γη δεν προκαλούν καμία ζημιά, αν και η ενέργειά τους φτάνει στη περιοχή των εκατοντάδων TeV.
Επομένως δεν χρειάζεται να ανησυχούμε μην μας “καταπιούν” οι παρόντες ή οι μελλοντικοί επιταχυντές σωματιδίων, αφενός διότι δεν έχουν τη δυνατότητα να παράγουν αρκετή ενέργεια και αφετέρου ακόμη και αν μπορούσαν να δημιουργήσουν μια μικροσκοπική μαύρη τρύπα, αυτή θα εξαφανιζόταν στιγμιαία, χωρίς καμία επίπτωση.
Αντί επιλόγου
Όταν ο διάσημος φυσικός Brian Cox ρωτήθηκε αν κάτι μπορεί να πάει στραβά από τις συγκρούσεις σωματιδίων στον LHC, έδωσε μια μονολεκτική και συνάμα επιστημονικά αφοπλιστική απάντηση: “Bollocks!”