Δημιουργισμός, Ευφυής Σχεδιασμός ή Θεωρία της Εξέλιξης; Με αφορμή άρθρο που χαρακτηρίζει τον Πάπα Φραγκίσκο “Αντίχριστο” επειδή αποδέχεται τη Θεωρία του Δαρβίνου για την εξέλιξη των ειδών, θα δούμε τι ισχύει και για την Ορθόδοξη Πίστη, αλλά και λεπτομέρειες για έναν “πόλεμο” μεταξύ επιστήμης και προκατάληψης που δε λέει να κοπάσει.
H συνέχεια εδώ.
Το δημοσίευμα βασίζεται σε δηλώσεις του Πάπα Φραγκίσκου από το 2014, όταν είχε πει “Ο Θεός δεν είναι ένας μάγος αλλά ο Δημιουργός που έφερε ζωή στα πάντα. Η εξέλιξη στη φύση δεν αντιβαίνει την έννοια της Δημιουργίας, επειδή η εξέλιξη χρειάζεται τη δημιουργία ζωντανών πλασμάτων που εξελίσσονται.”
Η δήλωση αυτή όμως, δεν είναι κάτι καινούργιο για τη Καθολική Εκκλησία. Ο Πάπας Πίος ‘Θ, είχε γράψει το 1950 πως η εξέλιξη δεν πάει ενάντια στο Καθολικισμό. Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ‘Β, είχε αναφέρει το 1996 πως η Εξέλιξη είναι κάτι περισσότερο από απλή θεωρία. Επομένως ο συντάκτης του άρθρου, δεν ανακάλυψε το τροχό, αλλά επαναλαμβάνει αυτά που είπαν και άλλοι προκαθήμενοι της Καθολικής Εκκλησίας, με τη προσθήκη ολίγης συνωμοσιολογίας.
Εξέλιξη και Ορθόδοξη Πίστη
Πολλοί δεν το γνωρίζουν, αλλά η Ορθόδοξη Εκκλησία ουσιαστικά αποδέχεται την Θεωρία της Εξέλιξης. Σε δημοσίευμα του ΒΗΜΑτος από το 2009, διαβάζουμε:
“Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει πάρει επισήμως θέση, αν και ο αρχιμανδρίτης Τιμόθεος Άνθης, γραμματέας της Συνοδικής Επιτροπής Τύπου, Δημοσίων Σχέσεων και Διαφωτίσεως της Εκκλησίας της Ελλάδος, δηλώνει: «Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν καταδίκασε ποτέ τις απόψεις του Δαρβίνου. Γνωρίζει την εξέλιξη, αυτή που ο άνθρωπος γνωρίζει προκειμένου να οδηγηθεί στην τελείωσή του. Άλλωστε ο μόνος τέλειος άνθρωπος που ήρθε στη Γη ήταν ο Χριστός».
Συμπληρώνει δε ότι «η εξέλιξη δεν γίνεται σε μια μέρα. Καθεμία από τις έξι ημέρες που αναφέρονται στη Γένεση ότι χρειάστηκαν για τη δημιουργία του κόσμου ισοδυναμεί με 1.000 χρόνια. Ουσιαστικά αυτό που καθορίζεται είναι η βούληση του Κυρίου να δημιουργήσει τον κόσμο, όχι ο χρόνος που χρειάστηκε».”
Είναι προφανές πως ακόμη και χωρίς να το θέλουν, τα χριστιανικά δόγματα αναγκάζονται να αναγνωρίσουν άμεσα ή έμμεσα τη Θεωρία της Εξέλιξης, δεδομένου του όγκου των επιστημονικών ευρημάτων.
Πως φτάσαμε όμως ως εδώ; (οι 3 θεωρίες)
Ως δημιουργισμός, εννοείται η θρησκευτική πίστη πως το σύμπαν και η ζωή δημιουργήθηκε εκ του μηδενός από μια θεϊκή οντότητα, απορρίπτοντας κατά αυτό τον τρόπο τις γνωστές επιστημονικές εξηγήσεις σχετικά με τη δημιουργία του κόσμου και ειδικότερα την εξελικτική βιολογία. Ο αποκλεισμός του δημιουργισμού από την επιστήμη ήταν και ο λόγος προώθησης του ευφυούς σχεδίου σαν εναλλακτικής επιστημονικής προσέγγισης για να επανεισαχθεί ο δημιουργισμός σαν επιστημονική αναζήτηση.
Στον αντίποδα, σύμφωνα με τη θεωρία της εξέλιξης, το είδος δεν είναι σταθερό κι αναλλοίωτο. Όλα τα είδη των φυτών και των ζώων, που έζησαν πάνω στη Γη ή που εξακολουθούν να ζουν, είναι το αποτέλεσμα της ασταμάτητης μεταβολής, της εξέλιξης από μια ή ελάχιστες υποτυπώδεις αρχικές μορφές. Στο βιβλίο »Η γένεση των ειδών με τη φυσική επιλογή» του Κάρολου Δαρβίνου που κυκλοφόρησε το 1859, διατυπώνεται η εξελικτική θεωρία, αλλιώς γνωστή και ως “δαρβινισμός».
Τι λέει το δημιουργικό μοντέλο – Anno Mundi
Πολλά χρόνια πριν, ο επίσκοπος Usher υπολόγισε με βάση τις βιβλικές γενεαλογίες οτι η χρονολογία της δημιουργίας ήταν 4004 π.Χ. (Anno Mundi – από καταβολής Κόσμου) Αυτή η χρονολόγηση υποστηρίζεται και από πολλούς άλλους μελετητές της Βίβλου και όχι μόνο. Παράδειγμα τέτοιου ημερολογίου αποτελεί το εβραϊκό ημερολόγιο, σύμφωνα με το οποίο η δημιουργία έλαβε χώρα το έτος 3760 π.Χ.. Έτσι, το εβραϊκό ημερολόγιο θεωρεί ότι το 2008 είναι το έτος 5769 ε.Κ. (A.M.).
Ο επίσκοπος Usher χρησιμοποίησε σαν κύρια βάση των υπολογισμών του τους πίνακες του 11ου κεφαλαίου της Γένεσης. Με βάση το Μασοριτικό κείμενο (Μασοριτικό ονομάζεται το πρωτότυπο κείμενο της εβραϊκής βίβλου (την οποία οι χριστιανοί ονόμασαν Παλαιά Διαθήκη), έτσι όπως εμφανίζεται μετά την κριτική εργασία των Μασοριτών, δηλ. των Ιουδαίων λογίων που προσπάθησαν να διαφυλάξουν το κείμενο αυτό από τις παραφθορές και επιμελήθηκαν την παράδοση του) κι αυτόν τον πίνακα φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι ο κατακλυσμός θα συνέβηκε την 3η χιλιετία προ Χριστού.
«Επιστήμη της Δημιουργίας» και ψευδοεπιστήμη
Οι δημιουργιστές δεν είναι επιστήμονες γιατί υποθέτουν ότι οι ερμηνείες τους της Βίβλου δεν μπορούν να είναι λάθος. Προβάλλουν τις απόψεις τους ως αλάνθαστες. Συνεπώς, όταν τα δεδομένα έρχονται σε αντίθεση με τη δική τους θεώρηση της Βίβλου, τότε τα δεδομένα πρέπει να είναι λανθασμένα. Η μόνη επιστημονική έρευνα που κάνουν έχει σκοπό να δείξει ότι κάποια εξελικτική διαδικασία είναι λάθος. Οι δημιουργιστές δεν βλέπουν το λόγο να ελέγξουν την ισχύ των θεωριών τους μιας και τους τις έχει αποκαλύψει ο Θεός. Η άμεμπτη βεβαιότητα δεν είναι δείγμα της επιστήμης. Οι επιστημονικές θεωρίες μπορούν να είναι λάθος. Ισχυρισμοί περί του αλάθητου και του απολύτου της αλήθειας, δεν χαρακτηρίζουν την επιστήμη αλλά την ψευδοεπιστήμη.
Αυτό που είναι πιο αποκαλυπτικό για την παντελή έλλειψη επιστημονικού ενδιαφέροντος των δημιουργιστών, είναι η αβίαστη αποδοχή από μέρους τους ακόμη και των πιο εξωφρενικών ισχυρισμών, αρκεί να έρχονται σε αντιπαράθεση με τις παραδοσιακές απόψεις της επιστήμης και της εξέλιξης. Για παράδειγμα, οποιοδήποτε στοιχείο φαίνεται να υποστηρίζει την άποψη ότι οι δεινόσαυροι και οι άνθρωποι ζούσαν μαζί, είναι ευπρόσδεκτη από τους δημιουργιστές. Και ο τρόπος με τον οποίο μεταχειρίζονται τον δεύτερο θερμοδυναμικό νόμο, δείχνει είτε τεράστια επιστημονική ανικανότητα είτε εσκεμμένη διαστρέβλωση. Ισχυρίζονται ότι η εξέλιξη των ειδών παραβιάζει το δεύτερο θερμοδυναμικό νόμο, που «ορίζει ότι σε μακροσκοπικό επίπεδο διεργασιών πολλών σωμάτων, η εντροπία ενός κλειστού συστήματος δεν μπορεί να μειωθεί (Stenger )».
Σύγχρονος Δογματισμός και Ευφυής Σχεδιασμός
Το 1925 στην Πολιτεία Τενεσί των ΗΠΑ είχε γίνει μια ιστορική και παράξενη δίκη που έμεινε γνωστή ως η «δίκη του πιθήκου». Κατηγορούμενος ήταν ο Scopes, ένας εκπαιδευτικός που δίδασκε τον δαρβινισμό στο σχολείο· η τιμωρία του ήταν το υπέρογκο για την εποχή εκείνη πρόστιμο των 100 δολαρίων. Η πρωτοφανής εκείνη δικαστική απόφαση παρέμεινε σε ισχύ ως το 1968. Τότε το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο των ΗΠΑ αποφάσισε την κατάργηση της αντιδαρβινικής εκείνης απόφασης με βάση το Σύνταγμα, σύμφωνα με το οποίο υπάρχει διαχωρισμός Κράτους και Εκκλησίας.
Τον Αύγουστο του 1999 το Κρατικό Εκπαιδευτικό Συμβούλιο του Κάνσας απέρριψε την εξέλιξη και το Big Bang ως επιστημονικές αρχές. Το 10-μελές συμβούλιο ψήφισε 6 προς 4 για να εξαφανίσει αυτά τα θέματα από το πρόγραμμα σπουδών. Το Συμβούλιο του Κάνσας δεν απαγόρεψε την διδασκαλία της εξέλιξης και της θεωρίας του Big Bang. Απλά αφαίρεσε οποιαδήποτε αναφορά του προγράμματος σπουδών και της εξεταστέας ύλης στην εξέλιξη και το Big Bang. Τον Φεβρουάριο του 2001 ένα νέο συμβούλιο επανέφερε τις επιστημονικές θεωρίες στην προηγούμενη τους θέση. Οι δημιουργιστές θέλουν τα παιδιά να πιστεύουν ότι τα έφτιαξε ο Θεός, μαζί και με όλα τα άλλα είδη, για κάποιο σκοπό. Δεν θέλουν τα παιδιά να πιστεύουν ότι πίσω από το Big Bang και την εξέλιξη μπορεί να κρύβεται μια θεϊκή δύναμη.
Το 2004 η θεωρία του Δαρβίνου βρέθηκε στα δικαστήρια των ΗΠΑ, ως μη αποδεκτή από τη σχολική επιτροπή του Ντόβερ στις ΗΠΑ. Συγκεκριμένα, η επιτροπή, ήθελε να επιβάλει τη διδασκαλία του »ευφυούς σχεδιασμού» ως εναλλακτικής της θεωρία του Δαρβίνου. Ωστόσο 11 γονείς μήνυσαν τη σχολική επιτροπή της εν λόγω περιοχής για αυτή την απόφαση και η διαφωνία κατέληξε στα ομοσπονδιακά δικαστήρια.Η συγκεκριμένη δίκη τράβηξε αμέσως τα φώτα της δημοσιότητας και έγινε πρώτο θέμα στα κανάλια και τις εφημερίδες της χώρας. Σε αυτή κλήθηκαν να καταθέσουν γονείς και επιστήμονες.
Τα επιχειρήματα υπέρ της θεωρίας του Δαρβίνου είχαν να κάνουν με στοιχεία που προέρχονται από τη βιολογία, τη γενετική, τη παλαιοντολογία και λοιπούς επιστημονικούς κλάδους. Ωστόσο οι υπερασπιστές του »ευφυούς σχεδιασμού» παρουσίασαν στοιχεία που έφεραν την άλλη πλευρά σε δύσκολη θέση. Μεταξύ άλλων, υποστήριξαν ότι ο άνθρωπός ως ον είναι αδύνατο να προήλθε μέσω της φυσικής εξέλιξης εξαιτίας της πολυπλοκότητας που διαθέτει τόσο σωματικά όσο και πνευματικά.
Ίσως το σπουδαιότερο επιχείρημα που παρέθεσαν έχει να κάνει με το χαρακτηριστικό που διαθέτουν πολλοί μικροοργανισμοί και δεν είναι άλλο από μια ή περισσότερες απολήξεις που μοιάζουν με μαστίγιο και χρησιμοποιούνται για να προσδίδουν κίνηση. Το “άκρο» αυτό ονομάζεται flagella και προέρχεται από το λατινικό flagellum που σημαίνει μαστίγιο. Η λειτουργία αυτής της απόληξης είναι ιδιαιτέρως πολύπλοκη και περιλαμβάνει τη παρουσία ενός “μηχανικού» ρότορα φτιαγμένου από πρωτεΐνη που φτάνει έως της 1000 στροφές το λεπτό. Οι οπαδοί του “ευφυούς σχεδιασμού» υποστήριξαν ότι ένα τόσο πολύπλοκο μέσο, δεν είναι δυνατόν να δημιουργήθηκε φυσικά, αλλά αποτελεί το προϊόν σχεδίασης μίας ανωτέρας ευφυΐας.
Ευτυχώς ο δικαστής Τζόν Ε. Τζόουνς δε πείστηκε από αυτά τα επιχειρήματα και αποφάσισε ότι ο “νοήμων σχεδιασμός» αποτελεί θρησκεία και όχι επιστήμη και επομένως είναι αντισυνταγματικό να διδάσκεται ως θεωρία στα σχολεία. Για την ιστορία να επισημάνουμε ότι, σύμφωνα με τον “νοήμων σχεδιασμό», η ηλικία του πλανήτη μας είναι κάτι περισσότερο από 6.000 χρόνια.
http://www.factchecker.gr/index.php/2017/02/13/creationism-vs-darwinism/
Μιτοχονδριακή Εύα
Το 1987 έλαβε χώρα μια παγκόσμια μελέτη του ανθρώπινου μιτοχονδριακού DNA (mtDNA) από τη διδακτορική έρευνα των Ρεμπέκα Καν και Μαρκ Στόουνκινγκ, υπό την επίβλεψη του καθηγητή Άλαν Ουίλσον που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature. Σύμφωνα με αυτή, όλο το ανθρώπινο mtDNA προέρχεται από μια γυναίκα που έζησε πριν από περίπου 152.000 232.000 χρόνια. Μια μελέτη του 2013, τοποθετεί την ύπαρξή της πριν 99-148.000 χρόνια. Η γυναίκα αυτή αποκαλείται η »Μιτοχονδριακή Εύα». Με απλά λόγια, όλοι οι άνθρωποι σήμερα, είναι απόγονοι αυτής της γυναίκας.
http://www.factchecker.gr/index.php/2017/02/12/mitochondrial-eve/
Ο «Γενετικός Αδάμ»
Ο αρχαιότερος κοινός γενετικός πρόγονος όλων των σύγχρονων ανδρών, ο λεγόμενος και «γενετικός Αδάμ», έζησε πριν από 174.000 έως 321.000 χρόνια, με πιθανότερη ημερομηνία τα 239.000 χρόνια, σύμφωνα με εκτιμήσεις που βασίστηκαν σε μια μεγάλη γενετική ανάλυση, η οποία κάλυψε δειγματοληπτικά τον πληθυσμό της Ισλανδίας. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη γενετική μελέτη που έγινε ποτέ σε έναν πληθυσμό και βοηθά στο να εξαχθούν γενικότερα συμπεράσματα για την εξέλιξη της ανθρωπότητας.
Μεταξύ άλλων, εξάγεται το συμπέρασμα ότι όχι μόνο η ανθρώπινη εξέλιξη συνεχίζεται στις ημέρες μας, αλλά είναι ταχύτερη απ’ ό,τι θεωρείτο. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι η χρονολόγηση του «γενετικού Αδάμ» τον φέρνει περίπου 100.000 χρόνια πιο κοντά στην εποχή μας. Συνεπώς, με δεδομένο ότι έχει μεσολαβήσει η σημερινή γενετική ποικιλομορφία της ανθρωπότητας, αυτό σημαίνει πως –καθ’ όλο αυτό το χρονικό διάστημα– η εξέλιξη των ανθρώπων γίνεται με ταχύτερο ρυθμό από τον έως τώρα εκτιμώμενο.
http://www.factchecker.gr/index.php/2017/07/30/genetic-adam/
Τι συμπεράσματα μπορούμε να εξάγουμε από όλα τα ανωτέρω;
Είναι προφανές πως τα επιστημονικά δεδομένα δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης της Εξέλιξης και για αυτό το λόγο, όλες οι μεγάλες θρησκείες, προσαρμόζουν ανάλογα τα δόγματά τους, ελλείψη αντεπιχειρημάτων και για να μην καταλήξουν στο περιθώριο.