Είναι αλήθεια πως ορισμένες ενώσεις, γνωστές ως χηλικοί παράγοντες, είναι σε θέση να θεραπεύσουν το καρκίνο, τον αυτισμό και διάφορες καρδιακές παθήσεις;
Στο emedi.gr, της γνωστής ογκολόγου Σαββούλας Μάλλιου-Κριαρά, διαβάζουμε:
Τι ισχύει απ’ όλα τα ανωτέρω;
Η θεραπεία χηλίωσης είναι μια πρακτική στην οποία ορισμένες ουσίες (συνήθως EDTA ή δεφεροξαμίνη) χορηγούνται σε έναν ασθενή για να «καθαριστεί από τις τοξίνες». Ο συνηθέστερος ισχυρισμός είναι ότι μπορεί να θεραπεύσει την αθηροσκλήρωση. Η ίδια η χηλίωση είναι ένας χημικός όρος που περιγράφει μια ένωση ή ενώσεις που συνδέονται ισχυρά με ένα μεταλλικό ιόν. Η ιδέα πίσω από τη θεραπεία με χηλικούς παράγοντες, είναι ότι δεσμεύει “ακαθαρσίες” του σώματος και τις αποβάλει με ασφάλεια. Υπάρχει ένας πολύ περιορισμένος αριθμός καταστάσεων όπου οι συγκεκριμένοι παράγοντες χρησιμοποιούνται νόμιμα και αυτές αφορούν για δηλητηρίαση από βαρέα μέταλλα. Για παράδειγμα, σε καταστάσεις υπερσυγκέντρωσης σιδήρου όπου η δεφεροξαμίνη χρησιμοποιείται ως χηλικός παράγοντας.
Σύμφωνα με το έγκυρο Quackwatch, oι υποστηρικτές ισχυρίζονται ότι η θεραπεία χηλίωσης είναι αποτελεσματική κατά της αθηροσκλήρωσης, της στεφανιαίας νόσου και της περιφερικής αγγειακής νόσου. Τα υποτιθέμενα οφέλη περιλαμβάνουν αυξημένη παράπλευρη κυκλοφορία αίματος, μειωμένο ιξώδες αίματος, βελτιωμένη λειτουργία της κυτταρικής μεμβράνης, βελτιωμένη λειτουργία των ενδοκυττάριων οργάνων, μειωμένο αρτηριακό αγγειόσπασμο, μειωμένο σχηματισμό ελεύθερων ριζών, αναστολή της διαδικασίας γήρανσης, αναστροφή της αθηροσκλήρωσης, μείωση της στηθάγχης, αντιστροφή της γάγγραινας, βελτίωση του χρώματος του δέρματος και επούλωση διαβητικών ελκών. Οι υποστηρικτές ισχυρίζονται επίσης ότι η θεραπεία χειλίωσης είναι αποτελεσματική κατά της αρθρίτιδας, σκλήρυνσης κατά πλάκας, Parkinson, ψωρίαση, προβλήματα με την όραση, την ακοή, τη μυρωδιά, τον συντονισμό των μυών και τη σεξουαλική ορμή. Κανένα από αυτά τα οφέλη δεν έχει αποδειχθεί με σωστά σχεδιασμένες διπλά τυφλές κλινικές δοκιμές.
Τα δεδομένα των υποστηρικτών της θεραπείας χηλίωσης, δεν περιλαμβάνουν προσεκτικά τεκμηριωμένες αναφορές περιστατικών με μακροχρόνια παρακολούθηση, συγκρίσεις αγγειογραφιών ή τεστ υπερήχων πριν και μετά τη θεραπεία και δεδομένα από μελέτες πρώην ασθενών. Οι λίγες καλά σχεδιασμένες μελέτες που έχουν ασχοληθεί με την αποτελεσματικότητα της θεραπείας για τις αρτηριοσκληρωτικές ασθένειες, δεν βρήκαν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ήταν αποτελεσματική.
Με βάση τις πολυάριθμες ανασκοπήσεις της ιατρικής βιβλιογραφίας, στα ίδια συμπεράσματα έχουν καταλήξει η FDA, το FTC, τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας, το Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας, η Ιατρική Εταιρεία της Καλιφόρνια, η Αμερικανική Ιατρική Ένωση, το CDC κτλ.
Η υστερία της (ανύπαρκτης) συσχέτισης εμβολίων-αυτισμού έχει οδηγήσει πολλούς να ισχυριστούν ότι η δηλητηρίαση από υδράργυρο είναι η αιτία του ασθένειας. Αρκετοί οπορτουνιστές αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν αυτό το μύθο και να προτείνουν αποτοξίνωση του οργανισμού από τον υδράργυρο με τη χρήση χηλικών παραγόντων, ως θεραπεία για τον αυτισμό. Αφενός δεν υφίσταται θέμα δηλητηρίασης από υδράργυρο στα εμβόλια διότι έχει καταργηθεί από το 2000 (προληπτικά και όχι διότι διαπιστώθηκε τοξικότητα) και αφετέρου, δεν υπάρχει ούτε μια επιστημονική μελέτη που να αποδεικνύει πως η εν λόγω θεραπεία θεράπευσε τον αυτισμό.
Η θεραπεία χηλίωσης για τον αυτισμό είναι ιδιαίτερα βαριά αφού περιλαμβάνει την ενδοφλέβια ένεση επικίνδυνων χημικών ουσιών σε ένα άτομο που, ανάλογα με τη φύση του αυτισμού, μπορεί να μην είναι σε θέση να δώσει τη συγκατάθεσή του. Οι συνέπειες της θεραπείας χηλίωσης δεν είναι ήσσονος σημασίας. Τον Αύγουστο του 2005, ένα 5χρονο αυτιστικό αγόρι, και ένα κορίτσι 2 ετών, πέθαναν ενώ έλαβαν τη θεραπεία. Το 2003, μια γυναίκα 53 χρονών, πέθανε από τον ίδιο λόγο.
Όσον αφορά το καρκίνο όπως και οι προαναφερθείσες ασθένειες, η θεραπεία χηλίωσης δεν χρησιμοποιείται πουθενά στο κόσμο (τουλάχιστον νόμιμα), ως αποκλειστικό μέσο για τη θεραπεία του.
Εν κατακλείδι, ο θεραπεία χηλίωσης δεν είναι σε θέση να θεραπεύσει ασθένειες όπως ο καρκίνος, ο αυτισμός, ή αθηροσκλήρωση κτλ. Η μόνη εγκεκριμένη χρήση αυτών των παραγόντων, είναι για την αφαίρεση από τον οργανισμό, ορισμένων βαρέων μετάλλων όπως μόλυβδος, αρσενικό κτλ, πάντα υπό αυστηρή ιατρική επίβλεψη λόγω των δυνητικών, σοβαρών παρενεργειών τους.
Παρόλα αυτά, υπάρχουν σήμερα ιατρεία στη χώρα μας που προσφέρουν αυτού του είδους τη “θεραπεία”, παρά το γεγονός πως είναι ψευδοεπιστημονική και δυνητικά επικίνδυνη.
